درک ما از دنیای طبیعی اطرافمان روز به روز در حال تکامل هست. کشف‌های باورنکردنی زیادی در سال ۲۰۱۷ انجام شد که دانشمندان را بسیار هیجان زده کرده است.
کشف های باورنکردنی حیوانات در سال ۲۰۱۷
عبارات مهم : مورچه
در این مطلب می خواهیم به کشف های جالب قلمروی حیوانات در سالی که گذشت بپردازیم. درک ما از دنیای طبیعی اطرافمان روز به روز در حال تکامل هست. کشف های باورنکردنی زیادی در سال ۲۰۱۷ انجام شد که دانشمندان را بسیار هیجان زده کرده هست. از جمله کشف هایی که منجر به پیشرفت های مهمی در زمینه پزشکی و رباتیک خواهد شد.
کشف‌های باورنکردنی حیوانات در سال ۲۰۱۷
میمون ها می توانند «سنگ، کاغذ، قیچی» بازی کنند
امسال بعد از کشف ژاپنی ها که شامپانزه ها می توانند قوانین بازی سنگ، کاغذ، قیچی را یاد بگیرند و مثل یک فرزند چهار ساله بازی کنند، شکاف بین انسان ها و میمون ها کمی کوچکتر شد. این آزمایش در دانشگاه کیوتو انجام شد و در آن از هفت شامپانزه با سن و جنسیت های متفاوت و ۳۸ کودک در سنین ۳ تا ۶ سال به عنوان گروه کنترل استفاده شد.
میمون ها با هم بازی نمی کردند بلکه تصویر دو دست روی صفحه نمایش لمسی به آن ها نشان داده می شد و باید برنده را گزینش می کردند. در این آزمایش، میمون ها دیرتر از فرزند ها روابط بین ترکیب های متفاوت را یاد گرفتند. نشانه بعدی این تیم تحقیقاتی این است که به شامپانزه ها یاد دهند چطور با یکدیگر سنگ، کاغذ، قیچی بازی کنند.
درک ما از دنیای طبیعی اطرافمان روز به روز در حال تکامل هست. کشف‌های باورنکردنی زیادی در سال ۲۰۱۷ انجام شد که دانشمندان را بسیار هیجان زده کرده است.
کشف شهر مخفی اختاپوس ها
هشت پا یا اختاپوس حیوان گوشه گیری در نظر گرفته می شود که معمولا در انزوا زندگی می کند. آن ها در طول روز به دنبال پناهگاهی در غار ها و حفره هایی هستند که میان سنگ ها واقع شده است است و در شب جهت شکار بیرون می روند. ولی غواصان استرالیایی گروهی از اختاپوس ها را کشف کرده اند که در جایی در خلیج جرویس در جنوب سیدنی در کنار هم زندگی می کنند و باور ما از آنچه راجع به آن ها می دانستیم را دچار تردید می کند.
این شهر اختاپوسی که اکلانتیس نامیده می شود از حدود ۲۰ غار و کمینگاه تشکیل شده است که در سنگ ها و صدف ها ساخته شده است هست. مشاهده شده است که سرپایان دور هم جمع می شوند، باهم ارتباط برقرار می کنند و اگر به کمینگاه یکدیگر نزدیک شوند با هم مبارزه می کنند. هرچند این اطلاعات تازه هست، ولی جهت دانشمندان تعجب آور نیست، آیا که هشت پا ها در میان باهوش ترین حیوانات دنیا جای می گیرند. چالش بزرگتر پیدا کردن انگیزه جهت این واکنش‌ها هست، هرچند حفاظت در برابر شکارچیان و دسترسی بهتر به منابع غذایی محتمل به نظر می رسد.
کشف‌های باورنکردنی حیوانات در سال ۲۰۱۷
این نخستین کشف از این نوع نیست. در سال ۲۰۰۹ در خلیج جرویس، زیست شناسان دریایی یک شهر اختاپوسی دیگر به نام اکتاپولیس پیدا کردند. این اجتماع در اطراف یک سازه فلزی بزرگ در زیر آب شکل گرفته بود و عجیب به نظر می رسید. ولی کشف تازه نشان می دهد که هشت پا ها از آنچه فکر می کردیم اجتماعی تر هستند.
درک ما از دنیای طبیعی اطرافمان روز به روز در حال تکامل هست. کشف‌های باورنکردنی زیادی در سال ۲۰۱۷ انجام شد که دانشمندان را بسیار هیجان زده کرده است.
حلزون مرد عنکبوتی
یک حلزون دریایی به تازگی کشف شده است که به خاطر توانایی تار اندازی شبیه ابرقهرمان افسانه ای «مرد عنکبوتی» هست. این حلزون را به نام جایی که در آن پیدا شده است «Thylacodes vandyensis» می نامند. مرد عنکبوتی می توانست تارهای بسیار مقاومی پرتاب کند. این حلزون دریایی هم غدد بسیار بزرگ و نیرومندی داری که می تواند جهت تولید مخاط از آن استفاده کند. این ماده سپس به شکل یک تار مخاطی در می آید که حلزون با استفاده از شاخک های کوچکش پرتاب می کند تا طعمه خود را به دام اندازد. دانشمندان مشاهده کرده اند که هنگامی که تار مخاطی گسترده هست، ماهی ها از خوردن لوله های حلزون مرد عنکبوتی خودداری می کنند. بنابراین به نظر می رسد تار حاوی عوامل شیمیایی است که شکارچیان را دور می کند.
کشف‌های باورنکردنی حیوانات در سال ۲۰۱۷
موش صحرایی برهنه دارایی توانایی شبه نباتی است
موش صحرایی برهنه یکی از عجیب ترین پستانداران این سیاره و هم چنین یکی از جالبترین هاست. به دلایلی که هنوز نمی دانیم، این حیوان تا ۳۰ سال عمر می کند که ده برابر زیاد از سایر جوندگان هست. هم چنین موش صحرایی برهنه در برابر سرطان بسیار مقاوم هست. امسال ما یک شاخصه منحصربه فرد دیگر راجع به این جونده پیدا کرده ایم، اینکه می تواند ۱۸ دقیقه بدون اکسیژن زنده بماند بدون اینکه مشکلی برایش ایجاد شود.
موش صحرایی برهنه شاخصه های مختلفی دارد که نیازش را به اکسیژن کم می کند و با زندگی او به شکل یک نقب زن متناسب هست. این موش شش های کوچک، سوخت و ساز پایین و تعداد تنفس و ضربان قلب کمی دارد که در محیط بدون اکسیژن از ۲۰۰ به ۵۰ کم کردن می یابد. ولی این موارد جهت توانایی زنده ماندن موش در محیط کاملا بدون اکسیژن کافی نیست به همین علت از یک تکنیک گیاهی استفاده می کند.
بدن موش صحرایی برهنه می تواند به جای گلوکز، فروکتوز بسوزاند، فرآیندی که به مقدار بسیار کمی اکسیژن نیاز دارد. انرژی حاصل به مناطق حیاتی مثل قلب و مغز می رسد. پستانداران دیگر می توانند از فروکتوز به عنوان منبع انرژی جایگزین استفاده کنند، ولی تنها در شرایط خاص و در اندام های خاص. یک مولکول ناقل به نام «GLUT۵» جهت چنین فرآیندی مورد نیاز هست. زیاد پستانداران فقط در کبد و کلیه خود این مولکول را دارند، ولی موش صحرایی برهنه در تمام بدنش آن را دارد.
مورچه آتشین برج ایفل خودش را می سازد
تحقیق جدیدی در موسسه تکنولوژی جورجیا نشان می دهد که مورچه های آتشین می توانند ساختمان های بلندی با استفاده از خودشان بسازند تا از موانع بلندی که راهشان را مسدود کرده عبور کنند. عموما این مورچه ها می توانند تنها با آزمون و اشتباه و بدون رهبر یا تلاش هماهنگ شده، برج های مورچه ای بسازند که چند سانتیمتر ارتفاع دارند.
آن ها با یک پایه عریض شروع می کنند و برج خود را به صورت عمودی می سازند و هرچه بالاتر می روند آن را باریکتر می کنند تا وزن بهتر توزیع شود. هر مورچه تازه به دنبال فضایی جهت پر کردن می گردد، ولی اگر شروع به ریختن کند دور می شود. به این ترتیب، بخش هایی که از نظر ساختاری صحیح نیستند از هم می پاشند و سقوط می کنند.
محققان متوجه شده است اند که ساختمان های مورچه ای شاخصه های مشترکی با برج مشهور ایفل دارد. این نخستین بار نیست که مورچه های آتشین توانایی های مهندسی خود را ثابت می کنند. در سال ۲۰۱۴، تحقیق دیگری نشان داد که آن ها می توانند قایق های مسطح ضد آبی بسازند که ماه ها روی آب شناور می ماند. محققان امیدوارند که درک قوانین اساسی که منجر به چنین واکنش‌ها گروهی پیچیده ای می شود به آن ها در برنامه ریزی گروه ربات ها کمک کند.
ماهی تن سرعت و توانایی مانور خود را با استفاده از هیدرولیک ارتقا می دهد
ماهی تن مشخصات زیادی دارد که آن را یکی از بزرگترین شکارچیان اقیانوس می کند. اگرچه ماهی تن یکی از بزرگترین ماهی های دنیا است و وزن آن به صد ها کیلوگرم و طول آن به ۴.۵ متر می رسد، ولی می تواند ۷۰ کیلومتر بر ساعت سرعت داشته باشد. ماهی تن این کار را با استفاده از یک سیستم حرکتی تازه کشف شده است انجام می دهد که تصور می شود منحصر به مهره داران باشد.
ماهی تن یک جفت باله داسی شکل در اوج و پایین بدنش دارد که از یک مکانیزم هیدرولیک بیولوژیکی نیرو می گیرد که به وسیله سیستم لنفاوی کنترل می شود. ماهی تن می تواند باله ها را در زوایای متفاوت حرکت دهد تا سرعت و توانایی مانور خود را در آب زیاد کردن دهد. این شاخصه فیزیکی منحصربفرد نخستین بار در ماهی تن بلوفین در آکواریوم خلیج مونتری مشاهده شد. آزمایش های بعدی در مرکز تحقیقاتی استنفورد از حفره های پر از مایعی پرده برداری کرد که زیر پشت و مقعد ماهی قرار گرفته اند. محققان امیدوارند درک بهتر این سیستم در سرعت ربات های زیر آبی کمک کنند.
بال های سنجاقک باکتری را نابود می کند
انسان ها پول زیادی را صرف تحقیق و توسعه سطوح باکتری کش می کنند که کاربرد زیادی در رشته های متفاوت دارد. یک تیم تحقیقاتی سطحی از سیلیکون سیاه ایجاد کرده اند که مشمول بر نانوستون هایی است که می توانند باکتری ها را از بین ببرد. ولی امسال متوجه شدیم که محیط زیست با استفاده از بال های سنجاقک این کار را قبلا انجام می داده است.
در سطح مولکولی، سطح بال سنجاقک شبیه خوابیدن از برجستگی هایی میخ مانند هست. با این وجود، گرچه فکر می کردیم که این نوع مکانیزم باکتری ها را با سوراخ کردن دیواره سلولی می کشد، تحقیقات اخیر روش دیگری را نشان می دهد. باکتری ابتدا بااستفاده از مواد پلیمری خارج سلولی، پلیمرهای طبیعی ترشح شده است به وسیله میکروارگانیسم ها خودش را به نانومیله ها وصل می کند. روی میخ ها گیر می افتد و هنگامی که تلاش می کند حرکت کند نیروی ماده پلیمری خارج سلولی کافیست تا غشا را از بین ببرد. تفاوت مهم بال های سنجاقک و نانومیله های سیلیکونی سیاه اندازه برجستگی هاست. نانومیله های مصنوعی آزمایشگاهی یک اندازه هستند، ولی برجستگی های نوک تیز بال سنجاقک کوتاه و بلند هستند.
دیرین شناسان حلقه گمشده دوزیستان را پیدا کردند
محققان ثابت کرده اند که دو فسیل متعلق به موجودات ماقبل تاریخ، نشان دهنده حلقه گمشده بین بعضی از عجیب ترین دوزیستان دوران تریاسیک و دوزیستان امروزی هستند. این گونه ها به نام «Chinlestegophis jenkinsi» نشان دهنده قدیمی ترین نسل سیسیلین ها (caecilian)، گروهی از دوزیستان امروزی هستند که فاقد اندام های حرکتی هستند. سیسیلین ها زیاد در آفریقا و جنوب و مرکز آمریکا یافت می شوند و زیاد وقت خود را زیر زمین می گذرانند. به همین علت پیدا کردن و مطالعه روی آن ها سخت است.
طول آن ها از چند سانتیمتر تا یک متر متغیر است و از نظر ظاهری شبیه کرم هستند. کشف «Chinlestegophis jenkinsi» تکامل آن ها را به گروهی از دوزیستان منقرض به نام «Stereospondyli» ربط می دهد. آن ها در آخرهای دوره پرمین ظاهر شدند و در دوره تریاسیک متنوع ترین گروه دوزیستان بودند. تا همین آخرهای دانشمندان اعتقاد بودند که Stereospondyli نشان دهنده یک تکامل خاتمه یافته هستند، به این معنی که با هیچ یک از موجودات امروزی ارتباطی ندارند. ولی این کشف تازه نشان می دهد که گونه های فعلی دوزیستان از اجداد یکسان حدود ۳۱۵ میلیون سال پیش به وجود آمده اند.
دانشمندان سوپر ژن کندرو (Tardigrade) را کشف کردند
تاردیگرید یا کندرو بی شک یکی از محبوب ترین موجودات علمی به علت تمام توانایی های گیج کننده اش هست. تاردیگرید کمتر از یک میلیمتر طول دارد و سرسخت ترین موجود این سیاره هست. این حیوان می تواند در یک دوره زمانی طولانی بدون آب زنده بماند. هم چنین می تواند میزان زیادی تابش، دمای انجماد و حتی فضای خلا را تحمل کند.
تحقیقی که اوایل سال اخیر منتشر شد تاردیگرید را به عنوان «خرس آبی» مطرح کرد که می تواند هر نوع ویرانی کیهانی این سیاره را تحمل کنند. تمرکز مقاله اخیر روی تاردیگرید ها راجع به مقاومت بسیار زیاد آن ها نسبت به کم آبی شدید بود. دانشمندان دانشگاه ادینبورگ DNA این حیوان را رمزگشایی کرده و متوجه ژن هایی شده است اند که باعث این شاهکار جالب توجه می شود. طبق این تحقیق، این ژن در شرایط خشک فعال می شود و شروع به تولید پروتئین هایی می کند که جایگزین آب از دست رفته سلول ها شود. این فرآیند ممکن است چند سال یا تا هنگامی که تاردیگرید دوباره به آب دسترسی داشته باشد طول بکشد.
هم چنین این تحقیقات مدارک غیرمنتظره ای ارائه داد که می تواند به بحث های طولانی آخر دهد. نزدیکترین خویشاوند کندتباران چیست؟ حشرات؟ کرم ها یا عنکبوتیان؟ ظاهر آن ها می گوید حشرات، ولی DNA آن ها می گوید کرم ها.
میمون ها گوزن دوست دارند
عادات جفت گیری حیوانات می تواند بسیار عجیب باشد. با این حال، پدیده ای که می تواند بسیار نادر باشد جفت گیری بین گونه ای هست. محققان در سال ۲۰۱۷ این اتفاق عجیب را بین میمون های ژاپنی و گوزن سیکا مشاهده کردند. این واکنش‌ها عجیب در دو موقعیت مجزا و در دو مکان متفاوت بین نر ها و ماده های هر دو گونه مشاهده شده است است.
ابتدا در ژانویه امسال، مشاهده شد که یک میمون نر تلاش دارد با یک گوزن ماده در جزیره یاکوشیما جفت گیری کند. دانشمندان چند علت جهت این واکنش‌ها ارائه دادند از جمله یادگیری جفت گیری و ناتوانی در آشنایی گوزن به عنوان یک گونه مجزا. ولی آن ها نتیجه گرفتند که احتمالا انگیزه میمون محرومیت جفت بوده هست، این میمون در سلسله مراتب گروهش پایین بوده و به همین علت به ماده ها دسترسی نداشته است.
نمونه دوم در اوساکا مشاهده شد. این بار نقش های جنسی عوض شده است بود و یک میمون ماده با یک گوزن نر ارتباط برقرار کرده بود. به طور کلی این دو گونه تا حدی رابطه همزیستی دارند. میمون ها در عوض تیمار کردن گوزن ها سوار آن ها می شوند. وقت باید بگذرد تا ببینیم این واکنش‌ها تازه زودگذر یا شروع یک پدیده فرهنگی تازه است.
الهام مظفری – برترین ها
واژه های کلیدی: مورچه | میمون | استفاده | استفاده | دانشمندان | اخبار گوناگون
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
